De Tocht

Vorige week namen we afscheid van de mensen in Orcheston (Engeland), waar we 4 jaar gewoond hebben. Na een maand in Nederland te zijn geweest, was het heel vreemd om 'thuis' te komen in een half leeg huis in Orcheston met het idee dat je binnen een week gaat emigreren naar opnieuw een ander land.

Zaterdag ochtend 2 september zijn we dus om 9 uur 's ochtends met 2 auto's vol vertrokken naar Ierland. Zelf reed ik in het busje vol met dozen en meubels en Philip in zijn auto (vol met kleren en schoenen). De andere helft van onze spullen stond al in Ierland. Vanuit Wiltshire reden we in het zonnetje naar Wales. Na een korte tussenstop in Cardiff reden we verder naar de haven van Pembroke waar de boot naar Rosslare al op ons lag te wachten. Rond 16.00 uur voeren we weg.

Tegen 19.00 kwamen we in Rosslare aan. Hier begon het zwaarste stuk van de reis. Al snel werd het donker en ging het hard regenen. Code oranje. In Ierland zijn er weinig snelwegen dus de hele route gaat binnendoor over smalle weggetjes, rotondes, dorpjes, etc. Na een uurtje rijden kreeg ik een telefoontje van Philip die achter mij reed: de rechter ruitenwisser van zijn auto was kapot. Of ik niet harder wilde rijden dan 80 km/h, want dan kon hij nog net op een veilige manier door de linkerkant van de voorruit de weg zien (rechts gestuurde auto). Dus met een slakkengangetje reden we verder en alles ging gelukkig goed.

Uiteindelijk kwamen we om 22.30 aan in Corofin. Er was een vuurtje aangestoken voor ons en er stond een kaart op tafel van mijn ouders met een flesje wijn! Helemaal niet verwacht, dus een heel warm welkom na een lange reis.

De eerste week heeft vooral in het teken gestaan van dozen uitpakken en wennen. Je moet weer een gevoel van 'thuis' gaan creëren op een nieuwe plek, in een nieuw land. De eerste nacht hadden we allebei een klein beetje heimwee naar Orcheston. Je bent als het ware een beetje vervreemd van je omgeving en ineens moet je gaan beseffen dat dit je nieuwe leefomgeving wordt. Wie ons zal bezoeken of dat al heeft gedaan zal snappen dat Ierland een wereld van verschil is met Engeland. Ierland is wat wilder, wat ruiger, wat minder georganiseerd en daar moet je tegen kunnen.

Gelukkig heb ik al werk gevonden en kan ik a.s. maandag beginnen bij een bedrijf in Shannon, zo'n 34 km hier vandaan. Tegen verwachting in was het toch best makkelijk om een baan te vinden in Ierland, dus daar ben ik erg dankbaar voor. Echter een auto verzekering afsluiten in Ierland blijkt een nachtmerrie te zijn!

Dit was het weer even voor het eerste verslag; anders wordt het te saai en te lang. Maar goed, dit is ook bedoeld voor die mensen die een beetje willen volgen hoe het gaat met ons in Ierland en op deze manier kunnen we meerdere mensen tegelijk bereiken. Net iets uitgebreider dan Facebook. Na verloop van tijd zal er misschien niet zoveel meer te melden zijn, dus even aankijken of dit medium wat is!